Ξέρω δεν κάνεις πάντα
αυτό που μου αρέσει
όταν με παίρνεις στο τηλέφωνο
μου λες…
Ότι θα αργήσεις σπίτι να ρθεις
έτυχε κάτι και δεν μπορείς
ξέρω έχεις μπλέξει, δεν θα το πεις
δεν έχεις το θάρρος γι’ αυτό δεν μπορείς.
Τις νύχτες που ξυπνάω
δεν έχω που να πάω
δεν έχω δύναμη να κάνω το σωστό.
Πίνω και ξενυχτάω
φωτογραφίες κοιτάω
χωρίς φτερά δεν έχω μάθει να πετώ.
Έλα, έλα πιο κοντά μου
έλα, έλα σαν σκιά μου
έλα, έλα αγκαλιά μου μείνε
έλα έλα…
Έλα, έλα πιο κοντά μου
έλα, έλα σαν σκιά μου
έλα, έλα αγκαλιά μου μείνε
έλα έλα…
Σε βλέπω στο όνειρο μου
σε έχω μόνο δικό μου
κατά βάθος ξέρω
πως δεν είναι αληθινό.
Δεν το αντέχω άλλο αυτό
δεν ξέρω πως να αμυνθώ
μες το σκοτάδι περπατώ
κι όλο φοβάμαι μην χαθώ.
Τις νύχτες που ξυπνάω
δεν έχω που να πάω
δεν έχω δύναμη να κάνω το σωστό.
Πίνω και ξενυχτάω
φωτογραφίες κοιτάω
χωρίς φτερά δεν έχω μάθει να πετώ.
Έλα, έλα πιο κοντά μου
έλα, έλα σαν σκιά μου
έλα, έλα αγκαλιά μου μείνε
έλα έλα…
Έλα, έλα πιο κοντά μου
έλα, έλα σαν σκιά μου
έλα, έλα αγκαλιά μου μείνε
έλα έλα…